Natuurbegraafplaats nader bekeken: GGS is tegen

vrijdag 2 februari 2018

Tim de Wolf is onze kandidaat uit het Soesterveen. Hij is, onder andere, actief als coördinator van de IVN Paddenwerkgroep. Na de commotie over de mogelijke komst van een natuurbegraafplaats in de bossen van OpHees kwam hij met de volgende overwegingen:

De natuurbegraafplaats creëert onrust in een ecologische hoofdstructuur. Om deze hoofdstructuur te bewerkstelligen is een ecoduct over de spoorlijn Amersfoort-Utrecht aangelegd. De gunstige effecten hiervan worden teniet gedaan doordat een barrière van onrust zal ontstaan in het bosgebied aan de noordkant. Dit is de enige corridor in dit gebied, tussen de bebouwing van Bilthoven en de Willem Arntzhoeve en Soest.

De onrust in het gebied zal bestaan uit: verkeer van en naar het bezoekerscentrum. Drommen mensen die - meerdere malen per dag - door het bosgebied lopen. Aangezien een deel van de mensen slecht ter been is, moeten deze met voertuigen worden verplaatst. Regelmatig zullen er graafwerkzaamheden in het bos plaatsvinden. Dit leidt weer tot verkeer van tractoren en kleine draglines in het gebied. Voorts trekken de graven uiteraard nabestaanden aan.

Rapport

Volgens een rapport van ecologisch adviesbureau Eelerwoude zouden de paden in het bos moeten worden opgehoogd om het zware verkeer mogelijk te maken. Bij elke begrafenis moeten deze paden worden verlaten en zal met transportmiddelen en een groep mensen het bos worden betreden. Dit zal effect hebben op de bodemstructuur. Daarbij geven de opgehoogde paden het bos een onnatuurlijk aanzien. Het zou volgens Eelerwoude geen effect hebben op  flora en fauna. Ik vraag me dat ten zeerste af. Klik voor het hele  rapport op deze link.

De begraafplaats wordt geprojecteerd in een van de mooiste bossen rondom Soest. Door het gebied lopen veel wandel- en fietsroutes. Mensen hebben geen behoefte aan recreatie op een begraafplaats. Het heeft een negatieve connotatie. Mensen willen lekker ontspannen door het bos wandelen zonder graven of een begrafenisstoet te hoeven zien.

In het rapport van Eelerwoude wordt voorbij gegaan aan de aanwezigheid van paddenpoelen en de aanwezigheid van de zeldzame kamsalamander in het gebied.

Het rapport van Eelerwoude stelt: ‘Voor werkzaamheden of ontwikkelingen in het NNN (Natuurnetwerk Nederland) geldt het nee, tenzij-principe. Natuur mag niet worden aangetast tenzij het een groot openbaar belang dient én er geen alternatieven zijn buiten de natuur. Indien het project wordt toegestaan is natuurcompensatie verplicht’.

Volgens mij is er geen sprake van een ‘groot openbaar belang’ en is compensatie niet mogelijk. Het verlies van de corridor-functie van het gebied in de ecologische hoofdstructuur is redelijkerwijs niet op te vangen. Natuurbegraafplaatsen zijn een hype. We hoeven niet in elke hype mee te gaan, zeker niet wanneer de gevolgen op termijn nadelig zijn.

Groen is afscheid nemen

Duurzaam en groen leven betekent ook afscheid nemen van vertrouwde dingen. Afscheid van bij voorbeeld aardgas, op langere termijn van autorijden zoals we dat nu kennen, en op korte termijn, hoop ik, van het  overbodig vliegverkeer.

In een klein land met 17 miljoen inwoners kun je je afvragen of begraven nog wel zo’n goed idee is, dit met het oog op ruimtebeslag en de effecten op het milieu. Lichamen in de grond kunnen nadelige gevolgen hebben op de kwaliteit van het grondwater.

Het past in de lijn van GGS om tegen dit plan te zijn. Wie zegt groen te denken kan niet toestaan dat een zeldzamer mooi bos te grabbel wordt gegooid aan de commerciële wensen van een investeerder.

Wie garandeert dat de verzekeringsmaatschappij niet binnen enkele jaren in handen valt van bijvoorbeeld een Chinees beleggingsconsortium dat lak heeft aan onze natuurwensen en alleen winst wil zien?

Belangrijke vraag is: wat is het voordeel van deze natuurbegraafplaats voor Soest? Dat is er niet, terwijl de gemeente wel geconfronteerd zal worden met meer verkeer in een gebied dat eigenlijk een stille overgangszone zou moeten zijn tussen bebouwing en bos. In Bilthoven is trouwens al een natuurbegraafplaats bij Den & Rust.

Met de paddenwerkgroep hebben we de indruk gekregen (er is geen keihard bewijs) dat in jaren van grote winterse bosbouwactiviteit in het gebied ten westen van de Wieksloterweg er minder padden worden geteld. Blijkbaar worden overwinteringsplaatsen verstoord.

Het bos is niet van ons

Principieel zou je kunnen (of moeten) zeggen: het bos is het domein van de dieren. Dieren kunnen moeilijk weg en zijn voor hun levensonderhoud aangewezen op het gebied. We moeten van het idee af dat wij als mensen maar overal bezit van mogen nemen, simpelweg omdat wij de machtigste zijn. Het steeds verder oprollen van rustgebieden is eigenlijk een vorm van kolonialisme. De sterkste pikt het af van de wezens die eigenlijk de eigenaar zijn. Neem de situatie met de zwijnen op de Veluwe. Daar zijn er nu ‘te veel’ van. Dit is echter een gevolg van de activiteiten van de mens.

De afgelopen tien jaar is in de bossen al (te) veel overhoop gehaald met het aanleggen van een zoveelste infrastructuur-netwerk, ditmaal voor de mountainbikers. Hierdoor worden de percelen waar wild nog rust kan vinden kleiner. Met de mountainbikers is daarbij een groep mensen het bos binnengehaald die m.i. daar niet komen om van de natuur te genieten maar een sportprestatie willen leveren. De schade is groot. Ik wandel af en toe zo’n tracé een stukje af en vind dan doodgereden muizen, hazelwormen en een incidentele ringslang, daarnaast ook veel lege blikjes Red Bull.

Laat een reactie achter