Spreek je uit voor Natuur Op 1!

maandag 14 juli 2025

Mensen zoeken graag de natuur op, maar wonen deze dan vreemd genoeg ook uit. Het Utrechts Landschap heeft hiermee te kampen. Zo ontstaan er allerlei sluippaden in het bos, doordat wandelaars buiten de gebaande routes treden. Hondenbezitters laten hun huisdier baden in een natuurlijke poel, maar vergeten dan vergiften van anti-vlooien- en tekenmiddelen zodoende in het water belanden. Dit schaadt de biodiversiteit. We zwijgen maar over het vuilnis dat in de natuur wordt achtergelaten. Men bevuilt als het ware het eigen nest.

Mens-natuur-relaties zijn complex. Riyan van den Born, verbonden aan de Universiteit van Nijmegen, heeft hier uitgebreid onderzoek naar verricht. Tijdens de Utrechtse Natuurdagen hield zij in Koetshuis Beerschoten bij De Bilt een korte lezing over dit onderwerp.

De biodiversiteit gaat nog steeds achteruit. Dit kan alleen verbeteren door publieke verbondenheid met de natuur. Uit het onderzoek van Van den Born is naar voren gekomen dat de mens zich onderdeel voelt van de natuur en zich er verantwoordelijk voor voelt. Verrassend genoeg zegt ongeveer 90% van de ondervraagden – ongeacht cultuur, nationaliteit, leeftijd of levensbeschouwing – liefde voor de natuur te voelen. Onder een bepaalde groepsdruk wordt dit weggestopt. Men weet het niet van elkaar en verschuilt zich achter een zakelijke omschrijving van de natuur: het nut voor de mens, soms zelfs vertaald naar geld, uitmondend in een kosten-batenanalyse. Men gaat totaal voorbij aan de emotie die natuur oproept. De harde waarden drukken de zachte waarden weg. Het advies van Van den Born is: spreek je liefde voor de natuur uit!

Het onderzoek laat zien dat liefde voor de natuur ontstaat in de kinderjaren. Buiten spelen blijkt de basis. Hierdoor ontstaat nieuwsgierigheid en fascinatie. Heel belangrijk is ook contact met gelijkgestemden.

Dus: weet dat je als natuurliefhebber niet alleen bent en moedig de emotie bij de ander aan. Verloochen jezelf niet! Vertel enthousiast over jouw natuurbeleving, hoe je als kind hebt genoten van je eerste verwondering bij het zien van flora en fauna. Vraag de ander er naar. Zoek consensus. Spreek je uit, schaam je niet en ga in tegen het zelf-in-stand-gehouden taboe!

Muziek in mijn oren. Via de verwondering over de schoonheid die ik als vierjarige vond in de winde die het hek achter ons huis beklom, ontwikkelde ik belangstelling voor de natuur. Mijn vader, een vogelliefhebber, voedde dit. De planten en dieren in onze buurt bleven boeien. Ik hield van de kikkers en prachtige slakken. Als 13 jarige sloot ik mij aan bij de Vogelwacht Soest. We knotten de wilgen aan de Stadhouderlaan, immers ook belangrijk als nestplaats voor vogels. Uiteindelijk richtte ik in 2010 de paddenwerkgroep op en werd lid van IVN. Het is vreemd. Het zien van een bijzondere flora of fauna zijn ongekende ‘kicks voor niks’. Ik kan het niet helemaal verklaren, maar je voelt je gewoon een beter mens!

Het zou me plezier doen eens wat natuur-belevings-ervaringen te lezen in de reacties!

Laat een reactie achter