woensdag 24 maart 2021
De laatste zondag van februari was prachtig. Een wandeling door Soesterberg en via de bossen van Zeist weer terug. Zoveel herinneringen kwamen terug. En mijn man bleek een gewillig luisteraar.
De wandeling begon op de Kamerlingh Onneslaan. Die straat was er in mijn jeugd nog niet, vertelde ik. De wijken Egghermonde en Bloemheuvel waren bos. De grondgebieden van Apollo, Mercury, Gemini, Hermès en Wostok waren ook nog bos en heide. Op de Kampweg staat het Officierscasino. Vroeger noemden we dat het HGD-gebouw. Daar werden muziek- en balletuitvoeringen gehouden. Het avondvierdaagse-defilé komt ook boven: gedisciplineerd stelden we ons op de ‘Betonbaan’ en dan via de Kampweg naar eindpunt Dorpsplein. Via de Onneslaan gingen we langs de winkels aan de Buys Ballotlaan. Daar waren destijds de schoenenwinkel Voorberg, de bakkerij, de slager, van Oest en sigarenhandel De Gier: hier was ook de ‘bibliotheek’.
Via de Plesmanstraat naar de Simon Stevinlaan, waar dokter Lucas, de huisarts, zijn praktijk had op de onderste verdieping van de flat. Ik kon me herinneren dat de flats aan de Prof. Lorenzlaan gebouwd werden. Deze staan nu in de steigers en worden gerenoveerd. Via de fietsbrug wandelden we over de A28. Toen ik 16 was werd deze snelweg aangelegd. Het verdriet dat ik voelde van alle bossen en heide die hiervoor moesten wijken staat me nog bij. Toen had ik niet het besef hoe belangrijk de aanleg van deze weg is geweest.
De weg naar huis ging via de Generaal Winkelmanstraat. Hier staat De Postiljon: de basisschool waar ik naar toe ging. Mijn kinderen gingen ook naar deze school en nu mijn kleinzoons. Binnenkort krijgt De Postiljon een prachtig nieuw gebouw in Soesterberg-Noord.
Soesterberg heeft, tussen toen en nu, veel veranderingen ondergaan. Sommige hadden we liever niet zien gebeuren. Het moeten wennen aan een veranderende leefomgeving is niet altijd makkelijk. De mooie, vertrouwde en bekende plekjes die plaats maken voor woningen, wegen, sportvoorzieningen, horeca. Maar dat worden nieuwe mooie herinneringen. Niet alleen voor mijn kleinkinderen: voor alle kinderen van Soesterberg.
Soesterberg heeft, tussen toen en nu, veel veranderingen ondergaan. Sommige hadden we liever niet zien gebeuren. Het moeten wennen aan een veranderende leefomgeving is niet altijd makkelijk. De mooie, vertrouwde en bekende plekjes die plaats maken voor woningen, wegen, sportvoorzieningen, horeca. Maar dat worden nieuwe mooie herinneringen. Niet alleen voor mijn kleinkinderen: voor alle kinderen van Soesterberg.
Hoe meer Soesterberg verandert, hoe meer het dorp hetzelfde blijft. We hebben vaak aangetoond dat we om kunnen gaan met de veranderingen. En de geestdrift van de inwoners die de Soesterbergse identiteit koesteren, maakt het, wat mij betreft, de mooiste wijk van Soest.
Soesterberg is al vaak veranderd. De Soesterberger nog nooit.
Foto: Raymond Viveen