Van Afval Naar Grondstof

vrijdag 18 december 2020

GGS en ‘Van afval naar grondstof’.

In de besluitvormende bijeenkomst van de gemeenteraad op 17 december 2020 is het plan Grondstoffenaanpak 2021-2023 ‘Van afval naar grondstof’ unaniem aangenomen.

Naar aanleiding van het rapport is een amendement Nascheiding ingediend en een motie Diftar. Het amendement is met 11 stemmen voor en 17 tegen verworpen. De motie zal bij de volgende besluitvormende raadsvergadering opnieuw in stemming worden gebracht. Nu staakten de stemmen. Dit kon doordat er 28 raadsleden aanwezig waren tegen het normale aantal van 29. De fractie van Gemeentebelangen Groen Soest (GGS) stemde tegen het amendement en voor de motie.

Nederland circulair in 2050

Het plan Grondstoffenaanpak 2021-2023 is onderdeel van een traject om er voor te zorgen dat Nederland in 2050 nagenoeg ‘circulair’ is; dat we een afvalloze samenleving zijn waarin alles na recycling in enigerlei vorm wordt hergebruikt.

Restafval

Cruciaal is het terugdringen van restafval. Dit is vanuit milieuoogpunt belangrijk. Restafval is een ongesorteerde stroom afval. Hierin zitten vaak nog materialen die tot grondstof kunnen worden verwerkt. Het uitzeven hiervan kan, maar het is lastig en het gebeurt ook niet optimaal. Het is veel beter dat de inwoners hun afval gelijk in de juiste bak gooien. De landelijke overheid heeft ‘verbrandingsbelasting’ op restafval ingesteld die de afgelopen tijd belangrijk is verhoogd. Dit om lagere overheden en inwoners te stimuleren de stroom restafval te beperken. 

Spijtig is dat in het plan de ambitie m.b.t. verminderen van het restafval in ongunstige richting is bijgesteld. Het streven was vermindering van restafval naar 30 kg. per huishouden in 2020, nu is dit 135 kg. in 2023! Dit zal realistisch zijn maar het is wel jammer. Wel heeft het college toegezegd open te staan voor innovatie en, waar mogelijk, versnelling van de vermindering van restafval.

Amendement en motie / nascheiding en diftar

Over hoe de hoeveelheid restafval te verminderen lopen de ideeën uiteen. Te onderscheiden zijn bronscheiding (vier bakken voor de deur, inwoners moeten het afval zelf in de juiste bak doen), nascheiding (de afvalscheiding vindt (beperkt) plaats in de afvalcentrale) en diftar (kortweg: een belasting op de hoeveelheid restafval). Over deze verschillen in methodiek gingen het amendement en de motie.

CDA/Soest 2002/DSN/LAS en BBS dienden een amendement in waarin gepleit werd voor een onderzoek naar kosten en effecten van de nascheiding van afval in Soest. D’66/GGS/GL en BBS kwamen met een motie waarin het opstellen van een Plan van Aanpak voor de (mogelijke) invoering van diftar is Soest werd gepropageerd.

Nascheiding biedt comfort voor de inwoners. De bak voor PMD (Plastic, Metaal, Drinkkartons) kan verdwijnen. PMD kan dan voortaan bij het restafval en het wordt er in de verwerkingscentrale uitgehaald. Nadeel is echter dat de capaciteit voor nascheiding beperkt is, de kwaliteit van het PMD terugloopt door vervuiling met restafval en de verwerkingskosten hoger zijn. Daarbij: nascheiding kan alleen m.b.t. PMD. Het is al met al niet de snelste en meest goedkope route naar zuivere afvalstromen en daarmee niet de optimale mogelijkheid om grondstoffen terug te winnen. GGS is geen voorstander van nascheiding.

Bronscheiding, zoals we nu in een groot deel van Soest kennen, houdt weliswaar het ongemak in van vier vuilnisbakken maar leidt tot de beste ‘schone’ afvalstromen tegen de laagste kosten. GGS verwacht dat hier, vanuit de aspecten milieu en kosten, de beste resultaten te boeken zijn.

Diftar (gedifferentieerde tarieven) houdt in dat de afvalstoffenheffing wordt bepaald door een variabel deel (restafval) en een vast deel: PMD, GFT (Groen, Fruit, Tuin) en OPK (Oud Papier, Karton). Wie zijn afval zorgvuldig sorteert heeft weinig restafval en wordt beloond met een lager tarief. Diftar blijkt in zo’n 200 gemeenten al een adequate prikkel om mensen aan te zetten tot betere afvalscheiding. GGS is een voorstander van diftar.

Het plan ‘Van afval naar grondstof’

GGS heeft een gunstige indruk van de aanpak zoals geschetst in het rapport ‘Van afval naar grondstof’ en heeft dan ook van harte ingestemd.

Er wordt ingezet langs diverse wegen die elkaar aanvullen en leiden tot het doel: verbetering van de bronscheiding en vermindering van restafval. Met het voorkomen van afval, recycling en hergebruik van materiaal d.m.v. o.a. aanpak van ongewenste papierstromen en afronding van het omgekeerd inzamelen (bronscheiding) door betere afvalscheiding (PMD en GFT) bij de hoogbouw wordt volgens GGS een goed traject uitgestippeld. In 2023 wordt een en ander geëvalueerd en treedt fase twee in werking. In deze periode – of liefst eerder als de tijd er rijp voor mocht zijn – wordt diftar ingevoerd. Bij diftar betaalt de vervuiler. Een financiële prikkel helpt altijd. Dat heeft de landelijke overheid ook begrepen en de verbrandingsbelasting fors verhoogd. Die kan alleen worden bestreden door vermindering van het restafval.

Belangrijk is ook: er is bij het College van B&W oog voor voorlichting en hulp aan de inwoners. De ‘afvaldriehoek’, de balans tussen effect, kosten en service wordt goed in het oog gehouden. De afvalscheiding is een lastige materie. Het moet niet al te ingewikkeld worden en de kosten moeten relatief laag blijven en de milieuwinst zo groot mogelijk. De technische kant van afvalverwerking is een dynamisch proces. Het is goed open oog te houden voor nieuwe ontwikkelingen. GGS verwacht dat de richtlijnen in het plan een goede stap zijn in de richting van een circulaire economie.

Laat een reactie achter